Przypadające na ten rok obchody 20-lecia kościoła parafialnego w Bilaj stały się powodem podjęcia prac remontowych przy świątyni. Planowany zakres robót obejmował jedynie kosmetyczne poprawki i naprawę cieknącego dachu ale, gdy robotnicy rozpoczęli działania oczom duszpasterzy ukazał się realny stan.
Po zbiciu zawilgoconych tynków i wymianie poszycia dachowego, w porozumieniu z dyrektorem Salwatoriańskiego Referatu Misji Zagranicznych, podjęto decyzję o przeprowadzeniu gruntownego remontu w świątyni tak, by w maju 2013 roku można było z dumą świętować Jubileusz 20-lecia kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Bilaj. Rangi tej świątyni dodaje fakt, że jest to pierwszy kościół w Albanii, który został odbudowany i konsekrowany po upadku reżimu komunistycznego.
Roboty rozpoczęły się w styczniu 2012 roku. Zakres prac obejmował: wymianę poszycia dachowego, nowy tynk z zewnątrz i wewnątrz, nowe polichromie na ścianach kościoła, wymiana instalacji elektrycznej i montaż nowego oświetlenia, wymiana okien i drzwi, zakup nowych ław kościelnych, montaż nowego, większego tabernakulum, budowa ołtarza w prezbiterium, ozdobienie ołtarza klasyczną mozaiką, zabezpieczenie budowli przed wilgocią.
Kiedy robotnicy uporali się z powierzonym im zadaniem, a administratorzy parafii pokonali finansowe trudności, można było przystąpić do organizacji uroczystych obchodów jubileuszu. Z tej to okazji przybył do Bilaj arcybiskup metropolita archidiecezji Tirana-Durres ks. abp Rrok Mirdita. W okolicznościowym kazaniu nie skrywał wzruszenia, gdyż świątynia w Bilaj jest pierwszą, którą konsekrował w dzień po przyjęciu sakry biskupiej dwadzieścia lat temu.
Kończące się uroczystości pozostawiły po sobie wiele pięknych wspomnień i poruszeń serca, co pomogło gospodarzom miejsca podjąć odważną decyzję, by przystąpić do remontu domu parafialnego. Centrum Humanitarne w Bilaj powstało ponad 10 lat temu jako ośrodek dla uchodźców z Kosowa. Znajdowały się tu pokoje sypialne, magazyny, łaźnia, pomieszczenia ambulatoryjne, kuchnia ze stołówką, przedszkole. Centrum działało zgodnie ze swym przeznaczeniem przez długi czas. Jednakże z czasem, gdy uchodźcy wrócili do Kosowa, a na wsi powstał państwowy ośrodek zdrowia i przedszkole dom przestał spełniać swą dobroczynną rolę. Szukając pomysłów na nowe wykorzystanie pomieszczeń i przestrzeni domowej rozwiązanie znalazło się samo wraz z przyjazdem wolontariatu do Bilaj. Obecnie każdego lata przez placówkę w Bilaj przewija się około 40 wolontariuszy zrzeszonych w różnych organizacjach. Ponad to w ciągu roku przyjmowane są grupy rekolekcyjne na dni skupienia, czy też tygodniowe rekolekcje. By dom mógł dobrze spełniać swą rolę jako dom rekolekcyjny potrzebował nakładu pracy i inwestycji w celu adaptacji pomieszczeń. Także w tym przypadku Salwatoriański Referat Misji Zagranicznych ofiarnie wspomógł podjęte dzieło. W ramach prac remontowych dokonano następujących działań: remont elewacji zewnętrznej wraz z termoizolacją ostatniego piętra, wymiana rynien i okuć blachowych całego dachu, uszczelnienie dachu, wymiana okien na ostatnim piętrze, remont wszystkich łazienek w domu i montaż nowego wyposażenia, konserwacja instalacji wodno-kanalizacyjnej, malowanie pomieszczeń mieszkalnych, korytarzy i klatki schodowej, generalny remont pomieszczeń zajmowanych przez salwatorianów zamieszkujących dom, wymiana instalacji elektrycznej na ostatnim piętrze, podwieszenie nowego sufitu wraz z izolacją termiczną w górnym salonie, montaż kominka z wkładem konwekcyjnym wraz z całą instalacją dystrybucji ciepła, zakup mebli i wyposażenia wnętrz.
Remonty kościoła, jak i domu były bardzo potrzebne, gdyż nie można było pozwolić na to, aby z biegiem czasu obiekty te systematycznie niszczały i popadały w ruinę. Obecny okres był najlepszym na podjęcie prac, aby zniszczenia nie rozprzestrzeniły się na wielką skalę. Remonty były robione na wielką skalę, co wymagało od gospodarzy dużego zaangażowania. Oprócz pracy fizycznej potrzebny też był wkład finansowy. Ogromną część robót udało się wykonać dzięki finansowemu wsparciu salwatorianów z różnych stron naszej prowincji. Szczególne słowa wdzięczności i uznania należą się współbraciom, którym nie jest obcy los misjonarzy nie tylko w Albanii. Dobrodzieje, dzięki którym udało nam się unieść ciężar remontów to: Salwatoriański Referat Misji Zagranicznych, wspólnota z Merrillville USA, Region Kanadyjski, Region Australijski, trzech współbraci ze wspólnoty Teksas USA oraz jeden ze wspólnoty Verona USA.
/-/ Ks. Wojciech Porada SDS
kościół przed remontem | kościół po remoncie
dom przed remontem | dom po remoncie