Misteria bożonarodzeniowe od wieków wpisane są w tradycyjne obchody świąt Bożego Narodzenia. Przedstawienia oparte na biblijnej historii narodzin Zbawiciela, aktorzy przebrani w barwne stroje, śpiew kolęd i zapach sianka to nieodzowne elementy świątecznej atmosfery. Jasełka bardzo mocno wpisały się już w tradycję i kulturę Polski. Dlatego polscy misjonarze posługujący w Bilaj zaproponowali dzieciom i młodzieży przygotowanie podobnej inscenizacji.
Do przedsięwzięcia zaangażowały się w większości dzieci. Długie i wymagające skupienia próby oraz teksty nie odstraszyły ich, a co więcej rozbudziły jeszcze bardziej zapał do tego, żeby jak najlepiej przygotować każdą ze scen. Radosna atmosfera udzieliła się wszystkim w dniu jasełek, co pozwoliło aktorom i widzom jeszcze pięknej przeżyć tajemnice wiary związane z Narodzeniem Bożego Syna.
W Murqinie natomiast przygotowaniem przedstawienia zajęła się młodzież. Odegrane przez młodych aktorów dalekie było ono od znanych koncepcji jasełkowych. Młodzież chciała poruszyć w swym przekazie problem współczesnego sposobu świętowania Bożego Narodzenia. Zaprezentowała rodzinę, dla której święta to jedynie kolejne wolne dni od pracy i szkoły. Głównym zajęciem członków rodziny w tym czasie było szukanie atrakcyjnego sposobu spożytkowania wolnego czasu. Pojawiały się propozycje wczasów w tropikach bądź w górach na nartach, niektórzy planowali zakupy, a inni po prostu błogą bezczynność i odpoczynek. Cichym głosem sumienia w rodzinie była babcia, której nikt nie słuchał, gdy nieśmiało proponowała, żeby przygotować Wigilię i pójść do kościoła. Dopiero niespodziewana śmierć babci otworzyła wszystkim oczy i pozwoliła zrozumieć sens czczenia i świętowania Bożego Narodzenia.
Święta Bożego Narodzenia mają prawdziwy sens wtedy, kiedy przeżywane są przez pryzmat wiary chrześcijańskiej, dlatego z wielką radością przyjęto obydwa przedstawienia, dziękując aktorom za zaangażowanie i poświęcony czas.