Miesięc wrzesień dla Polskiej Prowincji Salwatorianów jest miesiącem szczególnym, gdyż to właśnie w tym dniu świętujemy narodziny dla nieba naszego Założyciela Ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana, postulanci rozpoczynają czas nowicjatu, młodzi salwatorianie składają swoje pierwsze śluby, ci troszkę starsi składają profesję wieczystą, a dla Fundacji Meksykańskiej jest to wspaniała okazja do świętowania kolejnej rocznicy otwarcia fundacji w miejscowości San Francisco de Campeche a w tym roku okazja była podwójna, gdyż po trzech latach posługi w stanie Campeche, Wspólnota zdecydowała się rozpocząć swoją posługę apostolską w stanie Jukatan w mieście Merida.
Salwatorianie odpowiedzieli pozytywnie na zaproszenie J.E. Ks. Abpa Emilio Carlos Berlie Belaunzarán i z dniem 1 września 2011 roku rozpoczęli posługę w przepięknej miejscowości Merida. Opiece Salwatorianów został powierzony poklasztorny kościół, który w chwili obecnej pełni funkcję archidiecezjalnej świątyni przebłagalnej p.w. Matki Bożej Pocieszenia. Rektorem świątyni został Ks. Marcin Paweł Czyż SDS oficjalne przejęcie urzędu miało miejsce 10 września br. w obecności współbraci z posługujących w Campeche.
Świątynia jest swego rodzaju perłą na półwyspie Jukatan, gdyż została ufundowana w 1610 roku, jako część kompleksu klasztornego sióstr klauzurowych „madres concepcionistas”. Czyli prawie na samym początku okresu kolonialnego. Zwiedzanie przepięknej świątyni oraz poświęcenie chwili czasu na modlitwę w murach da każdemu zwiedzającemu możliwość poczucia się jak za czasów kolonialnych kiedy to pierwsi franciszkanie prowadzili chrystianizację dziewiczych terenów ameryki środkowej fundując przy tym liczne kościoły świątynie i klasztory.
Świątynia w chwili obecnej skupia w sobie wiele grup, w których należy wymienić dzieci uczęszczające na katechizację (330 dzieci), ministrantów, młodzież skupioną w dwóch różnych grupach wiekowych, osoby starsze skupione w grupach „przymierze miłości” oraz „apostolstwo krzyża”, przy kościele jest prowadzone dyspensarium, czyli miejsce w którym najubożsi otrzymują za darmo pożywienie i lekarstwa.
Salwatorianie zostali przyjęci przez całą wspólnotę wierzących skupioną w świątyni przebłagalnej, z wielką życzliwością i otwartością. Zapewniając jednocześnie o swoim wsparciu dla każdego salwatorianina posługującego w tymże kościele.
