W minione wakacje piątka wolontariuszy z lubelskiego regionu Wolontariatu Misyjnego „Salvator” miała możliwość przeżyć wspaniałe chwile na placówkach misyjnych w różnych częściach świata. Byli w Galgahévíz na Węgrzech, w Chaaria w Kenii oraz w Jubicy w Albanii. Do ich wyjazdów w te niezwykłe miejsca przyczynił się cały region. Wszyscy wolontariusze lubelskiego WMS-u pracowali przez cały rok, aby zebrać fundusze potrzebne na wyjazdy.
Spotykali się, by wspólnie robić świeczki i różańce, uczyli się wzajemnie tego, jak z prostych rzeczy stworzyć coś pięknego i cieszącego oczy. Poświęcali swój wolny czas, by w niejedną niedzielę stać przed kościołami i „sprzedawać” zrobione przez nich świece, różańce oraz książki o tematyce misyjnej. Opłaciło się! Dzięki ich zaangażowaniu i pracowitości Dominika, Basia, Gosia, Karolina i Paweł mogli wyruszyć w świat, aby nieść innym ludziom radość, pomoc, a przede wszystkim świadczyć o Chrystusie i Jego Miłości.
Jednym z miejsc, do którego dotarli członkowie WMS-u była wspomniana już Jubica w Albanii. Sześcioro wolontariuszy z Polski wraz z dwoma księżmi salwatorianami spędziło tam cały miesiąc, wspólnie się modląc, spotykając z dziećmi, a także pracując przy kościele i przy domu parafialnym. Wszystko to robili z potrzeby serca, aby pomóc tym, do których pojechali, aby wywołać uśmiech na ich twarzach, a czynem wskazywać na Boga – Źródło dobra jakie się tam dokonało.
Ogromną radość sprawiały WMS-owiczom popołudniowe spotkania z albańskimi dziećmi i młodzieżą. Wolontariusze przygotowywali dla dzieci lekcje angielskiego, prowadzili gry, zabawy, konkursy i zajęcia plastyczne, a także organizowali wycieczki nad jezioro. Każde spotkanie rozpoczynało się i kończyło wspólną modlitwą. Nie dało się nie zauważyć tego, jak bardzo dzieci były spragnione czułości i poświęcania im większej uwagi. Poprzez uśmiech, uściski i dobre słowa codziennie okazywały wolontariuszom radość ze wspólnych spotkań oraz wdzięczność za ich obecność w Albanii. Widok uśmiechniętych dziecięcych twarzy był dla wolontariuszy dowodem na to, że warto było pojechać do Jubicy i poświęcić miesiąc wakacji właśnie na to, by być z drugim człowiekiem i dla drugiego człowieka, i właśnie w ten sposób świadczyć o Miłości Chrystusa.
/-/ Małgorzata Mrozik
Region Lublin WMS
Jubica, Albania 2012