W dniach 5-7 sierpnia w Cancún nad Morzem Karaibskim odbyło się Drugie Prowincjalne Spotkanie Młodzieży (Encuentro Juvenil Provincial), na które przybyli młodzi ludzie z czterech stanów Meksyku: Quintana Roo, Yukatán, Campeche oraz Tabasco. Pierwsze tego typu spotkanie zorganizowano w roku 2009 w Ciudad del Carmen w stanie Campeche, aby rozbudzić u młodzieży ducha misyjnego i ożywić na nowo ich wiarę. Hasłem tegorocznego spotkania są słowa Ojca Świętego Benedykta XVI: „Anunciad a Cristo con Alegría” czyli „Głoście Chrystusa z radością”. Papież skierował je w grudniu 2009 roku do młodzieży z Prałatury Cancún-Chetumal, zgromadzonej w Rzymie na środowej audiencji generalnej, a przybyłej do Wiecznego Miasta ze swoim Pasterzem biskupem Pedro Pablo Elizondo Cárdenasem, z prośbą o pobłogosławienie Młodzieżowego Krzyża Misyjnego.
Kilkumiesięczna peregrynacja Krzyża, poprzedzająca tegoroczne spotkanie, zainicjowała duchowe przygotowanie młodzieży z poszczególnych dekanatów do tego niecodziennego wydarzenia. Na wystosowane wcześniej zaproszenie, z nieukrywanym entuzjazmem, odpowiedzieli również młodzi z salwatoriańskiej parafii św. Józefa Robotnika w Campeche. Trzydzieści osób (przedstawiciele różnych grup parafialnych) pod opieką swoich koordynatorów i duszpasterza ks. Piotra Majchera, zjednoczyło się w modlitwie, śpiewie i tańcu z ponad czterotysięczną grupą rówieśników.
Spotkanie to było również okazją do prezentacji i popularyzacji Rodziny Salwatoriańskiej, stąd też młodzi kandydaci na Salwatorianów Świeckich przygotowali dwa banery z informacjami na temat Towarzystwa Boskiego Zbawiciela i jego trzech gałęzi, które ustawiono przed wejściem głównym do hali sportowej, w której odbywało się spotkanie. W czasie przerw rozdano również około dwa tysiące folderów z wizerunkiem i myślą Ojca Jordana, na których odwrocie podano dla zainteresowanych strony internetowe SDS.
Młodzi Campechanos nie poprzestali na tym, lecz zaproponowali swojemu duchowemu opiekunowi promocję Zgromadzenia po polsku, wykorzystując znaną religijną piosenkę „Jezus Chrystus to Panów Pan”, która zatrzymywała wszystkich uczestników i wprowadzała słuchających w powszechne osłupienie (język polski na ogół wywołuje powszechne zdziwienie w Meksyku). Bardziej odważni tworząc krąg, przyłączali się do wspólnego śpiewu prostego refrenu „Alleluja”. Habit, cingulum i obecność zakonnika wśród młodzieży na trybunach zachęcała do osobistych konwersacji. Białe koszulki z salwatoriańskim logo, gromki śpiew i wielki entuzjazm podczas „Marszu Młodych” wyróżniał niewątpliwie grupę z parafii św. Józefa Robotnika, która rozpowszechniała salwatoriańskiego ducha w słownej „rymowanko-powtarzance”.
Pomysłom na promocję nie było końca, bowiem w oczekiwaniu na autobusy, które dowoziły uczestników do miejsc noclegowych (najczęściej były nimi parafie), zorganizowano zabawy grupowe, które przyciągały uwagę gapiów, a popularny w Polsce – nie tylko wśród pielgrzymów – taniec „belgijka”, który zaprezentowała salwatoriańska młodzież, zrobił wielką furorę. Ogrom pozytywnych wrażeń i doświadczeń duchowych na nowo pobudził wszystkich do gorliwszej służby w głoszeniu światu Boskiego Zbawiciela.
P.M.
{backbutton}