Na drodze mojego życia, Bóg po raz kolejny pozwolił mi przeżyć wspaniałe chwile. Na drodze mojego życia, Bóg pozwolił mi spotkać nowych cudownych ludzi, którzy nie tylko wierzą, ale przede wszystkim kochają! Bo jak obojętnie mogłabym przejść obok Tych, na których twarzach widać promienny blask? Od razu wiadomo! To ludzie pełni szczęścia, którzy dzielę się sobą z innymi. Nie zapominają jednak, by móc dawać siebie drugiemu człowiekowi, sami muszą czerpać energie od Boga i pozostałych ludzi.
W dniach od 18 do 20 listopada b.r. odbyło się w Zakrzowie kolejne ogólnopolskie Spotkanie Wolontariatu Misyjnego Salvator. Hasłem przewodnim było ZOBACZ! Zobacz na czym budujesz; swoją wiarę; czego ci brakuje; na ile cię stać; skąd pochodzi twoja siła; gdzie szukasz? Uczestniczyło w nim prawie 70 osób. Chwile spędzone w Zakrzowie były przede wszystkim okazją do pogłębienia relacji z Bogiem i drugim człowiekiem – a wszystko w duchu misyjnym. Codzienna eucharystia i inne chwile spędzone przy Bogu w ciszy i ze śpiewem na ustach, w radości i momentach zadumy z pewnością przepełniły serca dobrocią Bożą wszystkich uczestników spotkania.
Wysłuchane konferencje stały się okazją do pogłębienia wiedzy zarówno na temat misji w świecie i miejscu w którym na co dzień żyjemy. Mieliśmy również okazję, na jednym z wykładów, wejść we własną osobę i w aspekcie psychologicznym lepiej poznać i zrozumieć siebie oraz innych ludzi. Prawdziwą ucztą było świadectwo misjonarki pochodzącej z Indii, ze zgromadzenia sióstr Kanosjanek, która przez długi okres czasu pracowała z ludźmi chorymi na trąd.
Sobotni wieczór był szczególnie upragniony. W tym czasie wolontariusze, którzy w minione wakacje brali udział w misjach, mięli okazje podzielić się swoimi bezcennymi doświadczeniami. Nie oceniona ilość satysfakcji i radości pojawiła się na twarzach wszystkich uczestników spotkania. Nasze więzi zacieśniały się nie tylko podczas interesujących warsztatów manualnych, pracy w grupie, ale także w tańcu czy przy wspólnie oglądanym wartościowym filmie pt. Kwiat pustyni. Praca w grupach pozwoliła nam na dzielenia się swoimi pomysłami, opiniami.
Trudno w zaledwie kilku słowach opisać każdy z bezcennych punktów naszego spotkania. Myślę, że już teraz tworzymy jedną wielką rodzinę, w której każdy mógłby usłyszeć – „Po prostu bądź”!
Kasia